Mechanika działania pompy
W każdym przypadku, by pompa mogła pracować, musi być zalana, co oznacza, że przestrzeń robocza pompy oraz rurociąg ssawny musi być wypełniony cieczą i odpowietrzony w momencie rozruchu pompy. Wyjątkiem od tego są pompy samozasysające. Także niektóre pompy wyporowe, charakteryzujące się wysoką szczelnością oraz umieszczone w układzie pompowym o niewielkiej wysokości ssania są w stanie rozpocząć pracę bez wcześniejszego zalania rurociągu ssawnego.
Pompy charakteryzują następujące parametry:
wydajność (Q) ? mierzona w objętości przepompowywanej cieczy na jednostkę czasu, w układzie SI wyrażona w metrach sześciennych na sekundę;
wysokość podnoszenia lub maksymalne ciśnienie (H) ? mierzone w metrach słupa wody lub w układzie SI w paskalach;
moc (N) ? obliczana jako iloczyn wysokości podnoszenia i wydajności.
Dobór pomp polega na wyborze pompy o parametrach odpowiednich do potrzeb. Pompa powinna tłoczyć objętość cieczy lub osadów odpowiednią do potrzeb (wydajność), gdyż to warunkuje jej efektywne wykorzystanie. Transportowane medium powinno być tłoczone pod stosownym ciśnieniem (wysokość podnoszenia), co zapewnia dostarczenie go do punktu odbioru pod oczekiwanym ciśnieniem. Stąd wniosek, że moc pompy musi być odpowiednio dobrana do pożądanej wydajności i wysokości podnoszenia. Każda pompa ma pewien przedział wydajności i wysokości podnoszenia, w którym może pracować. Jeśli pompuje wodę na maksymalną wysokość, to jej wydajność spadnie i na odwrót. Optymalna wydajność, wysokość podnoszenia i sprawność pomp zależą od rzeczywistych wymogów eksploatacyjnych wynikających ze specyfiki pompowanej cieczy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pompa
Z czego składa się autoalarm?
pilot ? otwiera i zamyka centralny zamek, uzbraja system autoalarmu, wywołuje funkcję panic (odstrasza potencjalnego złodzieja, gdy ten manipuluje przy samochodzie), włącza funkcję lokalizacji pojazdu na parkingu,
centralka alarmowa (sterownicza) ? element odpowiedzialny za prawidłowość funkcjonowania autoalarmu (odczytuje sygnały z czujników alarmowych i uruchamia urządzenia sygnalizujące),
syrena alarmowa ? emituje dźwięki sygnalizując włamanie do samochodu,
czujnik spadku napięcia ? wykrywa spadek napięcia w instalacji alarmowej (np. włączone podświetlenie kabiny lub ruch siłowników zamka centralnego),
czujnik ruchu wewnątrz pojazdu ? rozpoznaje ruch wewnątrz pojazdu (gdy aktywny jest autoalarm); stosuje się jednocześnie kilka czujników ruchu (ultradźwiękowe); sonda (nadajnik i odbiornik jednocześnie) odbiera sygnały od czujników ruchu (szyba przednia, boczna i tylna); zakłócenie w wytworzonym polu ultradźwiękowym (np. wybicie szyby lub wrzucenie przedmiotu) automatycznie włącza sygnały alarmowe,
czujnik uderzeniowy ? reaguje na uderzenie w stojący pojazd; funkcja prealarmu ? emitowany jest sygnał dźwiękowy ostrzegawczy bez uruchamiania syreny alarmowej,
czujnik ruchu samochodu ? zabezpiecza pojazd przed nieuprawnionym odholowaniem lub podniesieniem. Są to zazwyczaj czujniki pochylenia albo kątowe (uruchomienie autoalarmu powoduje zapisanie aktualnego położenia pojazdu). Niekontrolowana zmiana ? traktowana jako odstępstwo od zadanego stanu ? powoduje uruchomienie sygnalizacji alarmowej (sygnał dźwiękowy lub sygnały optyczne świateł mijania lub kierunkowskazów),
immobiliser ? elektroniczne zabezpieczenie przed uruchomieniem pojazdu (klucz kodowy lub transponder umieszczony w pilocie),
układ przeciwporwaniowy ? (z ang. anti-hijack system) ? w przypadku uprowadzenia pojazdu przez nieuprawnioną osobę pojazd zostaje zatrzymany (np. kradzież metodą na stłuczkę lub kółko; nieświadomy niczego kierowca wychodzi na zewnątrz, zostawia kluczyki w stacyjce; w tym czasie napastnik wsiada naprędce za kierownicę i odjeżdża w siną dal; inny przypadek ? kierowca zostaje siłą wyciągnięty z pojazdu); funkcja jest resetowana za pomocą ukrytego przycisku lub podanie kodu, który zna właściciel/kierowca pojazdu. Wraz z uruchomieniem silnika układ ten jest aktywowany. Każdorazowe otwarcie, a następnie zamknięcie drzwi (np. konieczność otwarcia bramy wjazdowej na posesję lub do garażu) wymaga naciśnięcia ukrytego przycisku lub podania kodu; jeżeli kierowca tego nie uczyni, włącza się sygnał ostrzegawczy; po przekroczeniu określonego czasu (np. 30 sekund) samochód zostaje unieruchomiony.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autoalarm
Mieszanka paliwowo-powietrzna
Paliwem spalanym w silniku iskrowym musi być paliwo intensywnie parujące w układzie zasilania silnika w paliwo lub w cylindrze silnika. Paliwo to może występować w formie płynnej lub gazowej. Do stosowanych paliw należą m.in:
benzyna
benzyna bezołowiowa
etylina
LPG - gaz płynny
CNG - sprężony gaz ziemny
metanol
alkohol etylowy (jako samodzielne paliwo lub jako dodatek do benzyn)
Stosunek paliwa do powietrza w mieszance powinien być utrzymany w odpowiednim dla danego silnika przedziale. Zbyt mała ilość powietrza sprawia, że mieszanka staje się zbyt bogata - sprawność silnika maleje, spalanie jest niezupełne, wzrasta stężenie tlenku węgla w spalinach1. Zbyt duży stosunek powietrza do paliwa powoduje zubożenie mieszanki, co skutkuje rozciągnięciem spalania w czasie do suwu rozprężania1.
Silnik może być zasilany w paliwo poprzez: gaźnik, wtrysk paliwa (bezpośredni lub pośredni; jedno- lub wielopunktowy) oraz mieszalnik gazu1. Paliwo przed dotarciem do komory spalania musi zostać rozpylone w powietrzu1.
Silnik iskrowy może być zbudowany w układzie silnika dwusuwowego, jak i w układzie czterosuwowym, istnieje jeszcze tzw. silnik Wankla z obrotowym tłokiem (rotorem), jest jednak bardzo rzadko stosowany. Odmiana czterosuwowa w wielu krajach nazywana jest silnikiem Otto.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_iskrowym