Sprawy prawne

ik i znaleźć najlepszą dla nas kancelarię.Wikipedia: Aplikacja prawniczaAplikacja ? praktyka absolwenta studiów prawniczych, mająca na celu przygotować go do wykonywania poszczególnych zawodów prawniczych. Praktyka ta odbywa się w

Sprawy prawne adwokat rybnik
Czasami każdy będzie potrzebował pomocy prawnej, czy reprezentanta w sądzie. Niezależnie od tego czy jesteśmy winni, bez winy, czy prowadzimy własny interes. Dlatego dobrze jest poszukać: i znaleźć najlepszą dla nas kancelarię.

Wikipedia: Aplikacja prawnicza

Aplikacja ? praktyka absolwenta studiów prawniczych, mająca na celu przygotować go do wykonywania poszczególnych zawodów prawniczych. Praktyka ta odbywa się w miejscach i w czasie określonym szczegółowymi przepisami i kończy się zdaniem stosownego egzaminu państwowego.

Celem aplikacji jest przygotowanie aplikanta do należytego i samodzielnego wykonywania zawodu.

Aplikant do zawodów prawniczych musi być nieskazitelnego charakteru, korzystać z pełni praw publicznych, mieć ukończone z tytułem magistra wyższe studia prawnicze polskie albo zagraniczne uznawane w Polsce. Na aplikację przyjmuje się osoby, które złożyły egzamin konkursowy.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aplikacja_(prawo)


Aplikacja i studia

Studenci prawa mają trudniej niż ich koledzy z innych wydziałów i kierunków studiów. Prawnicy poza wymogiem ukończenia studiów, muszą jeszcze zrobić aplikację, która trwa w najlepszym wypadku 2 lata. Dokładny czas robienia aplikacji zależy od wybranej aplikacji: radcowska, sędziowska itp. Generalnie polega to na wykonywaniu czegoś w stylu praktyk, gdzie absolwenci prawa uczą się pracy w danym zawodzie, na przykład adwokata, czy radcy prawnego.

Pomijając sprawę aplikacji to same studia prawnicze to już niemałe wyzwanie. Trudnością dorównują kierunkom medycznym,a pod pewnymi względami je przewyższają. Ilość przepisów do zapamiętania jest zastraszająca, a wymagania znajomości prawa rzymskiego jest obowiązkowa. Podsumowując prawo to dość ciężka droga kariery.


Sądy w cesarstwie Rzymskim

W starożytnym Rzymie rozróżnić należy trzy okresy: monarchii, republiki i cesarstwa.

W okresie monarchii władzę sądowniczą sprawowali królowie.

W okresie republiki władzę sądowniczą (iurisdictio) sprawował konsul. Z racji tego, że konsulowie w Rzymie kierowali całym państwem w roku 367 p.n.e., by odciążyć urząd konsularny powołano urząd pretora. Pretorzy czuwali nad prawidłowym przebiegiem procesu sądowego i udzielali ochrony pozaprocesowej (np. udzielali opiekunów osobom ułomnym). Same rozstrzygnięcia zapadały przed sędziami (iudex / arbiter), którymi były osoby wybierane przez strony. W drobnych sprawach podczas targowisk spory rozstrzygali edyle kurulni.

W okresie cesarstwa następowało systematyczne odbieranie władzy sądowniczej pretorom na rzecz innych urzędników podporządkowanych hierarchicznie cesarzowi. Magistratury reprezentowały bowiem autorytet cesarza i mogły egzekwować werdykt przymusem państwowym. Dodatkowo każda sprawa mogła trafić do urzędnika wyższego stopniem drogą apelacji, a nawet do cesarza.

Nie można przecenić roli procesu rzymskiego w kształtowaniu prawa w Europie. Sądy, jakie znamy, pochodzą w prostej linii od organizacji sądownictwa w starożytnym Rzymie. Podstawą naszego postępowania sądowego jest bowiem proces rzymski, a wygląd sal rozpraw polskich sądów przejęty jest wprost od rzymskich pretorów urzędujących na forum.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sąd