Zyskująca popularność usługa doradztwa prawnego

ataAdwokat może wykonywać swój zawód w zespołach adwokackich lub indywidualnie (także w formie handlowych spółek osobowych). Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację adwokacką, tj. praktykę w adw

Zyskująca popularność usługa doradztwa prawnego Doradztwo prawne lub usługi takie jak są konieczne dla lokalnej społeczności. Ludzie częściej niż kiedyś potrzebują radców pranych z racji na mocno zawiłe prawa.

Wymagania zawodowe adwokata

Adwokat może wykonywać swój zawód w zespołach adwokackich lub indywidualnie (także w formie handlowych spółek osobowych). Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację adwokacką, tj. praktykę w adwokaturze oraz zdać egzamin adwokacki. Osoby posiadające tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie prawa są zwolnieni z konieczności odbycia aplikacji i zdawania egzaminu adwokackiego.

Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. Adwokaturę stanowi ogół adwokatów i aplikantów adwokackich. Prawo wykonywania zawodu ma tylko ten, kto został wpisany na listę adwokatów przez okręgową radę adwokacką. W Polsce wpisanych na listę jest ponad 7 tys. adwokatów.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adwokat


Kwestia aplikacji adwokackiej

Aplikacja adwokacka ? cykl szkolenia osób przygotowujących się do wykonywania zawodu adwokata ? aplikantów.

Sytuację prawną aplikantów kształtują przepisy art.75-79 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze1 (dalej: ustawa), a także uchwalony przez Naczelną Radę Adwokacką Regulamin aplikacji adwokackiej2.

W obecnym kształcie ustawy szkolenie trwa trzy lata. Korporacja adwokacka nakłada na aplikanta obowiązek odbywania aplikacji pod kierunkiem patrona, czyli adwokata, który wyraził pisemną gotowość do bycia patronem, jest niekarany dyscyplinarnie, z minimum 5-letnim stażem (wyjątkowo ? za pozwoleniem dziekana okręgowej rady adwokackiej ? także z 3-letnim stażem). Aplikacje adwokacką zamyka tzw. "egzamin końcowy", który składany jest w aktualnym stanie prawnym przed komisją powoływaną spośród przedstawicieli Ministra Sprawiedliwości i samorządu zawodowego. Aplikacja jest odpłatna (art. 76b ustawy). Wysokość oplaty rocznej za aplikację adwokacką jest określana przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości i nie może przekroczyć 6-krotności minimalnego wynagrodzenia3.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aplikacja_adwokacka


Co robi mecenas

Mecenas ? we współczesnej polszczyźnie określenie stosowane jako zwrot grzecznościowy w pismach i w przypadku bezpośredniego zwracania się do adwokata, radcy prawnego. Jest to termin zwyczajowy, nie mający umocowania w przepisach prawa. Tytuł ten stosowany jest tylko w Polsce.

Termin ?mecenas? na określenie adwokata możewedług kogo? pochodzić od przydomka (trzeciego członu nazwiska) Gaiusa Cilniusa Maecenasa, przyjaciela Oktawiana Augusta, który do historii przeszedł jako opiekun (mecenas) artystów swojej epoki. Podnosi się, że podobnie jak Gajusz Cilniusz Mecenas nad artystami, współcześni prawnicy sprawują swoistą ?opiekę prawną? nad ludźmi, którzy potrzebują fachowej pomocy w swoich stosunkach prawnych. Pomimo że pomoc, jakiej współcześni prawnicy udzielają swoim klientom, z reguły jest odpłatna, w przeciwieństwie do działalności pierwowzoru, to doniosłość tej dziedziny życia, zwłaszcza w sprawach karnych, ale również cywilnych i podatkowych, gdzie w grę wchodzą istotne interesy majątkowe, rodzinne, spowodowała stosowanie określenia ?mecenas? w znaczeniu ?opiekun?.

Historycy prawa podnoszą, że trudno powiązać przyjaciela Oktawiana z grzecznościowym terminem ?mecenas? używanym w odniesieniu do adwokata. Kazimierz Orzechowski przypomniał, że w XVI stuleciu ówczesnych adwokatów nazywano procuratores mercenarii, czyli ?płatni zastępcy procesowi? i w ten sposób odróżniano ich od ?niezawodowych? zastępców procesowych określanych procuratores. To od zwrotu procuratores mercenarii miał powstać termin ?mecenas?, poprzez stopniową eliminację pierwszego członu i głoski ?r? w drugim wyrazie. Występował on już w XVIII stuleciu, a upowszechnił się w wieku XIX.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mecenas_(prawnik)